116 apoftegmatów na audiobooku „Abba, powiedz mi słowo”. Czyta Edward-Linde Lubaszenko

Przed kilku lat poprosiliśmy znanego aktora, Edwarda Linde-Lubaszenkę, o współpracę przy nagrywaniu wybranych tekstów z nurtu egipskiego monastycyzmu. Projekt długo domagał się dokończenia, i tak cieszymy się, że możemy dziś oddać w ręce sympatyków duchowości Ojców Pustyni audiobook z wyborem apoftegmatów, czyli krótkich form literackich, z których każda przebiega według schematu: abba odpowiada na pytanie ucznia. Dlatego też tej publikacji nadaliśmy tytuł taki, a nie inny: Abba, powiedz mi słowo.

Audiobook z apoftegmatami dostępny jest TUTAJ

Opakowanie zawiera dwie płyty, a na każdej z nich znajduje się 45 minut nagrań. Łącznie jest to 116 utworów, które przekazują istotę duchowej nauki Ojców Pustyni.

Słowo apophthégma – apoftegmat, sentencja, wypowiedź, pochodzi od greckiego czasownika apophthéngomai – „wypowiadać, wygłaszać” i występuje po raz pierwszy w Hellenikach Ksenofonta. Można by podać takie określenie apoftegmatu: jest to zgrabna, dowcipna, cięta wypowiedź, z jakimś przynajmniej ogólnym określeniem okoliczności jej wygłoszenia (kto, kiedy, dlaczego). Tak występuje w najbardziej znanych zbiorach apoftegmatów starożytnych: Apophthegmata rerum et imperatorum i Apophtegmata LakonikaPs. Plutarcha. Klasyczna forma apoftegmatu to: „zapytał… odpowiedział”. Odpowiada ono mniej więcej łacińskiemu terminowi dictum – „cięta odpowiedź, anegdota”; Cicero, cytowany przez Makrobiusza podaje określenie: quae facete et breviter at acute locuti (sumus). Zbliżonym terminem jest apomneúma – „zdanie godne pamięci oparte na wspomnieniu”; terminu tego używali w stosunku do Ewangelii św. Justyn, Tacjan i Orygenes.